Mijn archief weblog : (Chronologisch, het meest recente bovenaan.) 2007 2008 2009 2010 2011
31 december 2011: Nieuwjaar: Al weer een jaartje voorbij.
Het is weer zover. Morgen wensen we weeral eens de mensen rondom ons het beste voor het komende nieuwe jaar. We hopen dat het komende toertje van de aarde rond de zon ons evenveel voorspoed mag brengen dan het vorige, meer moet dat niet zijn want wie het onderste uit de kan wil krijgt het deksel op z'n neus.
Als we even terugblikken op het voorbije jaar kunnen we zeggen dat het al bij al best meeviel. De gebeurtenis van het jaar was natuurlijk de geboorte van de tweeling.
Daarnaast herinneren we ons onder andere onze geslaagde trip naar Parijs en het familieweekend in Mol, allebei onder een zomersblauwe heldere hemel. Dat de zomer dan iets minder zonnig was, dat nemen we er maar bij want de herfst was een mini-zomer. Voor de landbouw kwam de frisse, nattere zomer zelfs als een godsgeschenk na de droogte van het voorjaar.
Voor wat betreft het fietsen mag het ook geslaagd genoemd worden. Na een verregende Omloop het Volk hebben we prachtig weer gehad op onze tochten naar de voorjaarskoersen en in de wedstrijden stond ik goed mijn mannetje, zeker de tweede seizoenshelft.
Verder nog is mémé Moens 90 jaar geworden, een dikke proficiat.
En nu hop naar 2012 want de dagen zijn reeds beginnen te lengen. Reikhalzend kijken we weeral uit naar de lente. Wat gaat alles toch snel.
===================================
16 december 2011: Mémé Moens is 90 jaar geworden
|
Op 16 december 2011 is mémé Moens 90 jaar geworden en dat verdient uiteraard een bloemetje.
Ze heeft vijf kinderen,
Kijk zelf, is dat nu geen kranige oma?
Proficiat en nog vele jaren !!! |
===================================
4 december 2011: Het feest van sinterklaas
Zondag 4 december was Sinterklaas op bezoek in het Engelenhof 39 en "heel toevallig" waren Ferre, Briek, Aster en Nore er ook. Gelukkig had de Sint net de geschenkjes voor de kleintjes ingeladen zodat hij die daar kon overhandigen. Een overvloed als je 't mij vraagt maar ja, wellicht vraag je het mij niet.
Het deed mij eventjes, heel eventjes maar, denken aan mijn Sinterklaastijd. Jaja, ik weet het wel, mijn tijd is voorbij, maar toch...
Ik heb eens in mijn oude foto's gescharreld en heb dit exemplaar bovengehaald. Ik moet zowat 4 jaar geweest zijn maar ik herinner mij er nog steeds enkele flarden van, waarschijnlijk omdat het zo'n fantastische gebeurtenis was. Met nonkel Victor per auto (zo'n groen Dauphintje) naar Gent en in de Sarma bij Sinterklaas. Uit die mand die naast de Sint stond kreeg ik zo'n knipper van destijds. Ik weet het nog altijd, 'k heb er misschien wel meer dan vijf jaar mee gespeeld.
Ter herinnering en ter ere van nonkel Victor deze foto.
En geef toe: was ik geen schattig ventje? (nu toch ook nog, of niet soms?) |
 |
===================================
31 oktober 2011: De tweeling: Eindelijk thuis
Aster en Nore voor het eerst samen met mama en papa en broer Ferre.
Het is er eindelijk van gekomen. Het echte werk kan nu beginnen.
===================================
20 oktober 2011: De tweeling: Aster en Nore voor het eerst samen op schoot.
Aster (rechts) en Nore (links) komen voor het eerst samen buiten mama's buik. |
===================================
17 Oktober 2011: De tweeling : We zien er al iets meer van.
De zusjes zijn enkele dagen oud en alles evolueert gunstig. Nore mag haar flesje reeds van mama krijgen, Aster is daar slechts binnen een paar dagen aan toe maar ook dat komt in orde. Ondertussen is ook Evy snel aan de beterhand. Het ziet er allemaal goed uit.
 |
 |
| Nore op schoot bij mama. | Aster bekijkt het nog eventjes vanuit haar warm nestje terwijl Nore pap krijgt bij mama. |
===================================
16 oktober 2011: Wielrennen: Het seizoen 2011 is voorbij
Weer een wielerseizoen voorbijgevlogen. Al even snel als de eerste wedstrijddag er was in de lente was ook de laatste wedstrijddag daar. In de schaduw van de geboorte van de tweeling is dit feit bijna onzichtbaar voorbij gegaan. Veel valt er over dit seizoen niet te zeggen, toch niet meer dan over andere behalve dan misschien dat ik de tweede seizoenshelft iets prominenter in de voorste gelederen streed dan anders maar een overwinning leverde dit niet op. Dat lag trouwens niet echt in de lijn der verwachtingen maar in stilte hoopt men daar toch altijd een beetje op. Volgens seizoen misschien? Als er dan al een volgend seizoen komt... Ik ben ondertussen de kaap van de zestig voorbij en dan spreek je best in de voorwaardelijke wijs, zeker als het sport, specifiek wielrennen, betreft.
We onthouden wel dat het weer dit seizoen erg meezat, zeker het voor- en najaar. De zomer iets minder maar gemiddeld genomen zijn we tevreden.
===================================
12 oktober 2011: de tweeling is er: Aster en Nore
Het is zover, er zijn twee zusjes voor Ferre, namelijk Aster en Nore. Ze komen de familie iets vroeger vervoegen dan gepland maar ja, wie heeft het altijd zoals voorzien?.
Alles gaat goed met moeder en dochters. Ze wegen om en bij de 2,30 kg.
Papa moet een tijdje zijn plan trekken en Ferre is zolang de eregast in het Engelenhof.
Helaas geen romantische foto met mama, papa en grote broer.
Aster en Nore verblijven nog even onder streng toezicht maar dat komt wel OK.
===================================
9 - 16 September 2011: Zeeland : Andermaal naar de Banjaard
Het is al enkele jaren, 10 om precies te zijn, een gewoonte dat we in september een weekje in Zeeland verblijven. Dit jaar waren we weer aan de Banjaard in Kamperland. Dat zal nu zo wel al de vijfde keer of zoiets zijn dat we daar een chalet huren, maar alles verandert toch. In den beginne waren we daar met ons vieren een ganse week, nu is het heel anders. In het weekend komen Evy en Romy nu met hun gezin en op de weekdagen zitten we daar met z'n tweeën.
Het is deze week hier zeer winderig geweest, maar wel droog. Het perfecte surfweer dus en daar heb ik deftig van geprofiteerd, 't was subliem.
Ondertussen komt medio november steeds dichterbij... Als alles naar wens verloopt zitten we volgend jaar met vier kleine mannen aan de Banjaard ipv met twee.
Om in de zee of in het Veerse Meer te spelen was het wel een beetje te fris. Het zwembad van dan maar.
Ferre en Briek laten het niet aan hun hartje komen.
===================================
27 Augustus 2011: herfstige zomer : Surfen dus.
Het beeld van Ferre en Briek in hun badje (zie juli hieronder) is zeker geen beeld dat de zomer 2011 karakteriseert. Na het zeer zonnige voorjaar is de hoogzomer een gegantische flop geworden. Regen, wind en wisselvalligheid waren troef. Windsurfen, dat kon wel zij het dan meestal onder grauwe omstandigheden zoals onderstaande beelden aantonen (meer hier).
Ondertussen is de komst van de tweeling steeds dichterbij aan het komen. Met Evy gaat alles prima en Ferre is zich van geen kwaad bewust. Hij groeit en leert in een hoog tempo van alles bij, zonder te weten wat hem te wachten staat ;-) ... Nog twee en een halve maand.
 |
 |
Dreigende wolken of een grijze en grauwe hemel. Typerende beelden voor de hoogzomer 2011 (Volgend jaar beter??) |
|
===================================
Augustus 2011: Callemansputte: Hoe zou het er nu zijn?
|
|
|
Callemansputte laat een troosteloze indruk. Van bewoning is allang niets meer te merken. In afwachting van de infrastructuurwerken die gepland zijn in 2012 wordt de gipsberg ingekapseld en met zwarte grond afgedekt om er achteraf groen op te planten. Geen bestemming gevonden voor de enorme afvalberg. Verbergen dan maar. |
===================================
5 juli 2011: Het zomert
Het is nu volop zomer, zij het dan een beetje onregelmatig: een dagje, of een tweede bloedheet, wat wisselvallig soms, dan weer zonnig al dan niet met wat wind en overwegend droog. Al bij al valt het dus wel mee en ondertussen tellen we af naar...
Het is zomer, Briek en Ferre zullen het geweten hebben.
===================================
19-24 juni 2011: Bretagne: Quiberon, 30 jaar later.
We zijn nog eens naar Quibéron geweest, het was van 1981 geleden. Evy was toen met ons mee als baby van 7 maand, nu waren we met z'n tweetjes.
Het was niet de bedoeling om de reis van 1981 nog eens over te doen maar toch stelden we vast dat er een heleboel veranderd, zeg maar "geëvolueerd", is.
De essentie is gebleven: de streek pronkt nog steeds met zijn monumenten uit de prehistorie (dolmen, megalieten,...) en blinkt nog steeds uit door zijn prachtige kusten met de daaruitvolgende watersporten en de sublieme maritieme gastronomie . Al heeft windsurfen duidelijk aan populariteit ingeboet te voordelen van het kitesurfen.
Het weer had beter gekund maar ook veel slechter. Niet klagen dus. Hieronder een tweetal sfeerkiekjes, meer van dat vind je hier.
 |
 |
| De rijen menhirs van Carnac. | Kitesurfen: "De Watersport" van de Zuid-Bretoense kusten. |
===================================
3 juni 2011: Briek: supporteren voor pepe.
Het is kermis te Ertvelde, 't is zomers weer en 't is koers aan het Biermuseum.
Daar bovenop doet Pépé mee aan de koers dus Briek daarheen met z'n mama.
Pépé is maar wat fier dat hij op de foto mag met Briek.
===================================
11 mei 2011: Lente: weer volop vooruit kijken.
Het jaar is zuipenat gestart maar dat is nu wel even anders. Het is een lente zoals er nog maar weinigen zijn geweest. Zon, zon en nog maar eens zon in zoverre dat de landbouw eronder begint te kraken. Mooi weer is aangenaam en gemakkelijk maar het heeft ook zijn prijs: het is kurkdroog in alle voor- en achtertuintjes.
Niet getreurd echter alles komt wel op z'n pootjes terecht en bovendien is onze lente nog voorzien van een extraatje, en wat voor een. Evy & Pascal hebben ons gemeld dat Ferre grote broer wordt en er komt voor hem niet zomaar gewoon een broertje of een zusje bij: het zijn er maar liefst twee. Jaja, Evy verwacht een tweeling. Als dat geen nieuws is. Ieder van ons is wel een beetje voorzichtig met de euforie want we weten met z'n allen dat zoiets niet allemaal rozengeur en manenschijn is maar we zien wel.
Spannend hé!
===================================
14 april 2011: Fietsen: De voorjaarskoersen zijn voorbij.
Elk jaar gaan we met een groepje enthousiaste fietsers naar enkele Vlaamse voorjaarskoersen voor de profs gaan kijken, dus ook dit jaar. Gisteren gingen we naar de laatste kijken van dit voorjaar, met name de Brabantse Pijl. Dit jaar waren de weergoden ons bijzonder gunstig gezind. Alleen de allereerste, de Omloop, is in het water gevallen vanwege de overvloedige regen. Al de andere wedstrijden van ons programma hebben we schitterend weer gehad. Tot nu toe was het een geweldige fietslente. Dat we onderweg ook onze ogen eens open doen kan je merken aan onder andere de twee onderstaande beelden.
Prins: een ode aan het Brabants trekpaard te St-Kwintens-Lennik. |
Eventjes poseren voor de Leeuw van Waterloo. |
Bij leven en welzijn: VOLGEND JAAR TERUG.
===================================
8 april 2011: Lente: daar is de lente, daar is de zon.
Daar is de lente, daar is de zon
Bijna, maar ik denk dat ze weldra zal komen.
De falus inpudicus staat al in bloei
En de blaadjes krijgen bomen.
Het is er dan eindelijk van gekomen: de lente heeft volop zijn intrede gedaan. Het is zomeruur, de dagen zijn al een flink stuk langer dan de nachten, maart bracht al een paar flinke zonnige periodes, de weersvoorspellingen voor de komende dagen zien er goed uit, Ferre is één jaar geworden, Briek geniet overduidelijk van de zon, het wielerseizoen is terug begonnen, de bomen worden groen, de paasbloemen... enz..., enz... Laat het maar doen, iedereen vaart er wel bij. Leve de lange dagen, leve het licht.
===================================
18-20 maart 2011: Familieweekend: mol, kempense meren.
|
In het kader van "60 Jaar Louis Moens" zijn we voor het eerst op voor een weekendje op familieuitstap geweest. Ferre en Briek, de mama's, de papa's en mémé en pépé. Iedereen was mee.
De bestemming was een vakantiepark van Center Parks, nl de Kempense meren te Mol. We hadden prachtig weer en hebben het daar zeer goed gehad. De kleintjes waren op het eind van het weekend wel wat moe maar ja, dat hoort erbij.
Bij momenten leek het ook wel een heel klein beetje op een peutertuin, oordeel zelf maar.
|
===================================
6-8 maart 2011: Citytrip: parijs, de lichtstad.
We zijn naar Parijs geweest. Parijs, de lichtstad, zeker niet klaarder, helderder of lichter dan elders, wel een druk en stresserend gedoe met een fantastische verzameling van kunsthistorische schatten. Beslist een aanrader voor liefhebbers van cultuur maar voor de rust moet je zeker niet hier zijn.
===================================
13 januari 2011: Nieuwjaar: weer een jaar voorbij.
Het is weer eens zover, we zijn weer de jaarwisseling voorbij. We hebben iedereen (onszelf incluis) het allerbeste toegewenst, heel stiekem of heel publiekelijk plannen en/of dromen gekoesterd en ons maar heel even, of misschien zelfs helemaal niet, afgevraagd wat er gekomen is van de wensen, dromen en plannen van het afgelopen jaar. We hebben op tweede nieuwjaarsdag het negentigste nieuwjaar van meme Moens gevierd. Een familiedag om nooit meer te vergeten (foto's hier)
Voor ons was 2010 een jaar om in te lijsten. Behalve het feit dat iedereen het jaar gezond en wel doorspartelde, een griepje of een pijnlijke nek niet meegerekend, mochten we twee flinke kleinzonen verwelkomen. Ferre en Briek kwamen het gild vervoegen. We waren dit jaar 30 jaar getrouwd en hebben dat dan ook passend gevierd.
Het nieuwe jaar is ondertussen ingezet. De sneeuw van kerst heeft ondertussen plaats gemaakt voor een verzopen jaarstart. Het regent nu al een drietal dagen aan een stuk en her en der ontstaat al waterellende. Van een goede start gesproken...
===================================
19 december 2010: Briek: doopsel op een nooit geziene sneeuwdag.
Vandaag is Briek gedoopt. Bert en Romy brachten, samen met peter en meter en nog enkele supporters, Briek naar de kerk in Ertvelde.
Daarvoor moesten wel de barre weersomstandigheden trotseren want het vroor en de dagen ervoor was de sneeuw met pakken uit de lucht gevallen. Eigenlijk waren ze beter met de slee gekomen maar daar is Briek nog een beetje klein voor.
In de mis van 09.00 uur werd Briek dan gedoopt.
Na de mis en het doopsel trok het gezelschap dan naar het Engelenhof. Moet het gezegd dat de sneeuw daar ook een rol van belang speelde?
Een kort overzichtje vind je in Brieks fotoboek. Voor een uitgebreider album klik je hier.
===================================
30 novemder 2010: Winter: De eerste sneeuw.
Het
is zover. Vannacht is de eerste sneeuw gevallen. Alles is bedekt met een gaaf heldewit tapijt. Sfeervol, romantisch, poëtisch... enz. Heel mooi als je het kan bekijken vanuit je luie zetel vanachter "hoogrendementsglas". Moet je de weg op met de wagen of de fiets, dan wordt het andere koek maar, toegegeven, de strooidiensten hebben vannacht flink hun best gedaan, ze hebben geleerd van de voorgaande winter.
Ikzelf zit niet op te wachten op dat soort weer want dan kan ik niet gaan fietsen maar ik blijf er toch een beetje rustiger onder dan in de tijd toen ik de smurrie op de weg moest trotseren om naar het werk te gaan. In brugpensioen zijn heeft dus ook zo zijn voordelen.
Voor de kinderen is het best een leuke tijd. Om in de sneeuw te stoeien trotseren ze met plezier de koude, tot op zekere hoogte althans.
Door deze koude beginnen de groteren hier en daar al stiekem te dromen over schaatsen maar dat zit er voorlopig nog niet in.
Voor Ferre is het zijn allereerste sneeuwdag en mémé Antoinette laat de kans dan ook niet liggen om de eerste ooit te zijn die Ferre op de slee voorttrekt. Tja, je bent meter voor iets, het is trouwens bijna Sinterklaas, kerstmis en nieuwjaar. Dat ziet er goed uit voor de kleinkinderen. Voor de sneeuw is Briek misschien nog een beetje te klein maar voor de Sint en kerst en nieuw speelt hij al heel goed mee.
===================================
24 novemver 2010: Op naar de winter: troosteloos.
24 november werd ooit "zwarte zondag" genoemd. In 1991 boekte die dag het uiterst rechtse Vlaams Blok bij de verkiezingen in België een spectaculaire overwinning. Doembeelden van facisme staken de kop op en affiches met het anti-Hitleriaanse "Nie Wieder" vulden de straatbeelden. Vandaar de naam "Zwarte zondag".
24 november 2010 is een grauwe kille herfstdag die niets goeds voorspelt voor het komende seizoen. De bladeren zijn van de bomen, de oogst is bijna volledig van de velden, op hier en daar een maïsveld na dat nog wacht op de dorser of een verzopen aardappelveld dat misschien wel niet meer gerooid kan worden omwille van de te vochtige bodem. Het is een verzopen herfst geweest.
Straks komt de winter eraan en met hem de korte dagen. Een eerste winterse bui is reeds gevallen. Nu reeds wacht ik met ongeduld op het lengen van de dagen.
Voorlopig hebben we niets om naar uit te kijken :-)
Grauw, grijs, troosteloos. Zou Guido Gezelle daar ook een gedicht kunnen over schrijven?
===================================
26 oktober 2010: Onze kleinzoon: briek, van harte welkom.
Vandaag is onze tweede kleinzoon geboren. Bert en Romy hebben hem "Briek" genoemd. Het is een flinke gezonde kerel van 3,200 kg en een halve meter lang.
Wij zijn er als grootouders heel erg fier op, hoeft het dan gezegd dat Bert en Romy ook fier en gelukkig zijn?
Ikzelf begin al te dagdromen als ik de naam "Briek" hoor. Wordt onze Briek misschien ooit een echte Flandrien??
Aan Briek, Bert & Romy: proficiat en veel succes.
===================================
23 oktober 2010: Herfst: eens te meer.
We zijn eind oktober. Het is de periode waar alle weer nog mogelijk is maar 12°C en een beetje zon, dat heet nu al "prachtig weer". De dagen zijn kort aan het worden, de landbouwers worstelen dag en nacht met het weer om de maïs nog van de natte velden te halen en nog tijdig gras gezaaid te krijgen, de buren maken hun tuintje op voor de winter, het tuin- en snoeiafval is opgehaald, kortom de natuur maakt zich op voor zijn winterslaap je ziet let leven zo rondom je afsterven.
Binnen enkele enkele dagen is het Allerheiligen. Dan herdenken we de overledenen, alles heeft rond die tijd een heel klein beetje een sfeer van dood... wij echter niet. Niettegenstaande het vannacht volle maan is zitten we nog steeds te wachten... Morgen misschien?
Het minste dat je kan zeggen is dat we ongeduldig worden.
===================================
10 oktober 2010: Wielrennen: weeral een seizoen voorbij.
Het is voorbij gevlogen. Het eerste weekend van maart startten we in een bijtende kou een nieuw wielerseizoen waar geen eind leek aan te komen. Vandaag, een dikke 7 maand later hebben we dit seizoen te Lochristi afgesloten in een stralend najaarsweertje. De afgelopen zeven maand lijken nu slechts een zuchtje later dan die ijzige eerste zondag van maart.
Maar niet klagen, al bij al is het goed geweest. Verscheidene goede wedstrijden gereden met hier en daar ook een behoorlijke uitslag, ook een aantal mindere prestaties, vooral dan in de zomer, en wat belangrijk is: geen valpartijen. We blikken dus terug op een geslaagd seizoen ook al was daar geen overwinning bij. Dat is ondertussen weeral zo'n tien jaar geleden, 't zal er wellicht nooit meer van komen al was ik er dit jaar twee keer heel dicht bij.
En wij ondertussen maar vol ongeduld wachten op....
===================================
10-17 september 2010: Surfweek: ons jaarlijks septemberweekje in zeeland
Goede gewoontes moet je in ere trachten te houden, zonder daarom de tijd te willen stoppen. Dat is waar we de herfst mee begonnen zijn. Zoals we al een aantal jaren deden, zijn we ook nu in september een weekje er tussenuit geweest en terug naar mijn favoriete streek: Zeeland.
Het was heel bijzonder dit jaar omdat er voor het eerst een kleinkind bij was. Evy & Romy waren er elk jaar al bij, dit jaar ook Ferre, zijn eerste vakantie aan zee. Toch iets heel anders met zo'n peuter er bij. Hier enkele beelden.
We kijken al uit naar wat het volgend jaar zal geven want als alles goed mag verlopen is er nog meer van dat ;-).
Verder stond er gans de week een prachtige surfwind (één dagje was het net iets teveel) maar de zon en dus ook de temperatuur, bleef veelal in gebreke.
Een sfeerbeeld.
Verder kijken we nog ongeveer een maandje uit naar...
===================================
8 september 2010: Herfst: 't Is weer voorbij die mooie zomer.
We zijn vandaag de eerste "Stoepedag". Dat zal de meesten van jullie niet zo heel veel zeggen maar in de katholieke kerk viert men dan de geboortedag (in gewone mensentaal: de verjaardag) van de maagd Maria. Dit is ook de start van de noveen van OLV van Stoepe, een negendaagse gebedsoefening op het bedevaartsoord van Stoepe, op de grens tussen Ertvelde en Assenede. In mijn kindertijd was dit voor de streek een hele, ondertussen bijna teloorgegane, gebeurtenis. Daar konden wij een glimp opvangen van Eddy Wally's speelgoedkraam (dus voor één keer niet een "sacochen-kraam") en als alles dan meezat kregen we ook nog oliebollen maar daarvoor moesten we eerst heel vroom en braafjes de "ommegang" meedoen met moeder.
Begin september luidt echter ook een nieuw seizoen in. De zomer is voorbij, we gaan naar een donkere periode. Het was niet zo'n schitterende zomer. Het was vrij koud en droog tot midden juni om dan opeens broeiend heet te worden voor een drietal weken. Eind juli kwakkelde het weer wat om een verwaterde augustusmaand in te luiden. Al wat we kunnen doen is nu hopen op een mooi najaar. Hoop doet leven, en hoop hebben we want we kijken weeral uit naar een, hopelijk, fantastisch gebeuren...
===================================
13 augustus 2010: Vakantie: Weer eens naar Tirol geweest.
We zijn half augustus en de zomer begint reeds te tanen. Langzaam maar zeker beginnen de dagen pijnlijk zichtbaar te korten en fantastisch kan je tot nu toe de zomer niet noemen. Na de warmteopstoot van eind juni begin juli is het een echt kwakkelweertje geweest. We zijn in de verlofperiode naar Tirol geweest. Van 18 tot 25 juli verbleven we te Nauders in het Oberinntal, dicht bij het drielandenpunt Oostenrijk, Zwitserland en Italië. Daarna zijn we afgezakt naar Arzl, in het Pitztal, in de buurt van Imst. Daar verbleven we vijf dagen en op vrijdag 30 juli waren we terug thuis.
Tirol is en blijft een mooi, ook als je er reeds meerdere geweest bent. Getuige daarvan de foto's die we er genomen hebben. Kijk maar eens.
===================================
4 juli 2010: Ferre: Doopsel
Het is een vrij droge maar vooral koude lente geweest maar de laatste week van juni veranderde het weer plotseling. Een hete, zomerse periode brak aan en midden in die periode werd Ferre gedoopt. Is mooi weer een goed voorteken? Hoe dan ook, op deze stralende zomerse zondag trokken Pascal en Evy met hun spruit naar de kerk van Oostwinkel op hem te laten dopen.
De familie was er uiteraard ook bij en wat konden we achteraf beter doen dan een feestelijk BBQ'tje houden?
Verfrissend water.
===================================
19 juni 2010: Ferre: Naar de koers
Mooi weer, koers aan de voordeur van tante Romy en Pépé die meereed, dus... Ferre daarheen !!!
De winnaar gaat op de foto met de bloemen,
Pépé gaat op de foto met Ferre.
===================================
22 mei 2010: Een niet alledaags evenement: grasmaaierrace
Als je het woord geschreven ziet staan oogt het al raar, het zaakje life meemaken is echt wel een belevenis.
Pseudo-mekaniekers en echte mekaniekers werken maanden, misschien wel al jaren aan hun meestal zelf gebouwde machine om op hun dag van glorie zich met elkaar te meten, zowel op het gebied van stuurmanskunst als op het gebied van technisch vernuft.
De regel is doodsimpel: construeer een machine die op een zitmaaier lijkt en rij er dan een wedstrijdje mee. Als het effe kan, probeer dan ook nog de race te winnen want een race zonder winnaar is uiteraard geen race.
Deze cocktail van technische kennis, handigheid, creativiteit en stuurvastheid, levert een spektakel op dat, het moet wel gezegd, niet geheel vrij van risico is. Misschien net daarom heeft het dat tikkeltje meer.
Ik heb er een fotoreportage van gemaakt, je vindt ze hier.
Grasmaaiers als superbolieden.
===================================
01-03 mei 2010: Een uitstapje: De Westhoek.
Het weekend van de socialisten zijn we naar de Westhoek geweest, meer bepaald naar Watou, vlak op de franse grens ("de schreve" zoals ze daar zeggen.)
Het werd niet echt een hoogvlieger daar het weer serieus roet in het eten gooide. Gans de afgelopen week, zeg maar maand, was het zonnig en soms zelfs zalig warm geweest maar net dat weekend vielen de temperaturen diep terug en de zon liet het ook afweten. Toch hebben we twee dagen van de drie kunnen fietsen en we hebben ervaren dat je in het westvlaams heuvelland je gemakkelijk kan fietsen tot je er moe van wordt. De derde dag was het rotslecht weer en we zijn dan maar naar huis getrokken. Home sweet home nietwaar. Ik heb uiteraard ook een paar foto's gemaakt, niet spectaculair, gewoon wat losse kiekjes. Toch geïntresseerd? Ze zitten hier.
===================================
18-19 april 2010: Een uitstapje: Haspengouw in bloei
Het is in tegenwoordig, dus doen wij het ook: naar de fruitbloesems gaan kijken in het zuiden van Limburg. We hebben twee dagen gefietst in de streek van Tongeren, Borgloon en Sint Truiden. Beslist de moeite waard, zeker als je het gepaste moment en het mooie weer hebt.
Hieronder een sfeerbeeld, een uitgebreider fotoverslag vind je hier.
===================================
29 maart 2010: Ring, ring, I've got to sing: FERRE
Dag op dag, 24 jaar nadat mijn vader overleed, is onze kleinzoon FERRE geboren. Een flinke kerel van maar liefst 4,300 kg.
Een dikke proficiat aan mama Evy en papa Pascal.
Kijk, dit is hem. Op wie lijkt hij? ;-)
===================================
20 maart 2010: Lente: Eindelijk
Vandaag is de lente officieel begonnen. Voor mij en mijn biologische klok, de start van een nieuw jaar vol verwachtingen en zeker deze lente is er een vol verwachting. De wielerwedstrijden zijn begonnen, de temperatuur is aan het stijgen, de zon komt soms al eens de wolken verjagen, het gras vergroent al een beetje, kortom: nieuw leven.
Boven dit alles echter hebben we iets heel speciaals om naar uit te kijken en het duurt nu echt niet meer zo lang. De spanning begint verstikkend te werken. We duimen met z'n allen dat alles volgens wens mag verlopen. Nog even, en dan.... ???
===================================
6 maart 2010: Wielrennen: Koude start
Vorige week gingen we met enkelen moedigen per fiets naar de start van het Vlaamse wielerseizoen kijken. Het was een kille druilerige start met verder op de dag mooie zonnige periodes. Een opsteker voor de komende periode.
Vandaag ging dan het WAOD-seizoen van start te Oosteeklo. Een krachtige, snijdende noordoostenwind met af en toe wat zon en het kwik stond niet meer dan een drietal schamele graden boven nul. Alle renners goed ingeduffeld, iedereen dikke handschoenen, korte broeken uit den boze maar toch een mooie sportnamiddag. Ikzelf startte bij de F1 en met betrekkelijk succes. Eén km na de start trokken we met drie man in de aanval, een paar ronden verder kwam er nog twee man bij, we hielden stand en ik sleepte de derde plaats uit de brand. Nog nooit heb ik zo'n exploot verwezenlijkt in het begin van het seizoen. Voorbode van een goed seizoen of gewoon een "Lucky Punch"?
We maken er ons geen zorgen over want... we hebben iets heel speciaals om naar uit te kijken. ????
===================================
19 februari 2010: De winter: Hij blijft duren
Killig en koud, grijs en nat, zo zijn de dagen van februari tot nu toe geweest. Deze voormiddag ben ik op fietstocht geweest met Philippe. Straks begint het wielerseizoen terug en we willen er terug bij zijn, trainen dus. Aanvankelijk zag het weer er nog best te pruimen uit, weliswaar grijs maar 4 °C en droog, het is de laatste tijd al kouder en vochtiger geweest maar na een goede 30 km was het weer van dat. Een bijtende wind met motregen en de temperatuur die zakte naar amper 2 onnozele graadjes. M.a.w. verkleumd dus, weeral eens.
Het is deze winter wel altijd wat geweest. Voor nieuwjaar leek alles min of meer bij het oude maar na nieuwjaar begon het flink te vriezen met een ijzige noordoostenwind erbij. Bibberen dus maar geen nood, er was regelmatig zon en we konden, net als vorige winter, schaatsen. Maar naar het einde van januari kantelde het weer. Eerst wat hogere temperaturen maar met regelmatig een flinke dosis regen. Begin februari doken de temperaturen terug onder het vriespunt en daar bovenop regelmatig wat sneeuw. Een hoop verkeersellende, uitgeputte strooizoutvoorraden en geen schaatsijs buiten. Levensgevaarlijk voor te fietsen dus.
Het begint stilaan tijd te worden dat de lente eraan komt. Velen, zoniet iedereen, snakken er naar. De plannen en intensies zijn klaar, alleen het weer nog, Komaan...
Gelukkig hebben we iets heel speciaals om naar uit te kijken. ????
===================================
16 januari 2010: De toekomst verandert steeds in het verleden: Vandaag 30 jaar getrouwd
Vandaag zijn Antoinette en ik juist 30 jaar getrouwd en dat zullen we geweten hebben want toen we 's morgens opstonden was ons huis netjes versierd, precies als 30 jaar geleden, alleen is de spreuk die aan de gevel hing ietwat anders. De versierders waren er dan ook van een latere generatie.
Het zag er zo uit, en wil je nog eens 30 jaar in het verleden kijken? Klik dan hier
En weet je, bovenop dit hebben we iets heel speciaals om naar uit te kijken. ???
===================================
9 januari 2010: 't Is weer winter "Joepie" !!! Schaatsen kan terug.
We kunnen terug schaatsen op natuurijs. De Kraenepoel te Bellem, De Boerekreek te Sint Jan in Eremo en het provinciaal Domein Puyenbroeck te Wachtebeke zijn reeds te beschaatsen. Men zegge het voort.
===================================
3 december 2009: De website in een nieuw jasje
Ik was er al een tijdje mee bezig maar nu is het er eindelijk van gekomen: m'n website heeft een nieuwe look. Inhoudelijk is er niets veranderd maar het uitzicht is een beetje meer "gevorderd". Het is nog niet volledig af, er zal hier of daar nog wel iets op punt moeten gezet worden, maar beetje bij beetje komt dat wel OK. Ik ben ook geen professional. Hoe dan ook, als je een foutje vindt (bvb een link die niet werkt of naar een foutieve pagina leidt) mag je me dat gerust laten weten, ik zal je er dankbaar voor zijn, je ervoor betalen, dat ga ik niet doen. Ook suggesties om te verbeteren zijn welkom.
In elk geval bedankt voor je bezoekje.
===================================
24 november 2009: Callemansputte: Van bloei naar ondergang.
Vandaag heb ik het hoofdstuk "Callemansputte" afgesloten. Niet dat het mij niets meer doet maar een mens moet vooruit, ook als je gepensioneerd bent ;) .
Als eresaluut en nog meer om mijn herinneringen neer te leggen heb ik een fotoreportage gemaakt en hier en daar een beetje commentaar aan toegevoegd.
Geïntresseerd? Klik dan hier.
===================================
3 nov 2009: Herfst: 't Is weer voorbij die mooie zomer.
Vandaag is het precies 40 jaar geleden dat ik als broekje van 18 jaar naar het leger trok. Toen bestond er zoiets als dienstplicht, 12 maanden lang. Een jaar lang bezig geweest met dingen die totaal nergens toe bijdroegen, geen enkele toegevoegde waarde hadden, aan niets... of toch, als je vier seizoenen lang ziet hoe het zeker niet moet, dan moet je daar toch iets van opsteken.
Maar dat is niet wat mij nu bezighoudt. Ik sta even stil bij de gedachte, of beter gezegd: het feit, dat de zomer nu helemaal voorbij is. De dagen zijn nu grijs en kort. Kille, grauwe regenluchten nemen de plaats in van heldere, warme, zonnige dagen. Het humeur van de mensen (dus ook van mij) verandert in dezelfde zin.
Niet getreurd echter, als de laatste bladeren gevallen zijn en de gouden herfstkleuren zullen verdwenen zijn, komen de feestdagen alweer in 't verschiet met daarachter het lengen van de dagen als belofte voor een nieuwe lente en zomer.
Laat ons hopen dat een zomer wordt zoals deze van 2009. (Met misschien een tikje meer water ten gepasten tijde voor de land- en tuinbouwers).
In afwachting van de nieuwe lente dit sfeerkiekje.
===================================
9 sept 2009: Callemansputte: Het "hof" is gesneuveld !!!
9-9-9 was een gegeerde datum voor festiviteiten allerhande. Als het even kon trouwde je net uitgerekend op die dag, aanstaande moeders gokten op die dag voor de bevalling, enz...
Uitgerekend op die dag kwamen kranen en bulldozers aangereden en herleidden mijn ouderlijk huis tot een hoop puin. Er is nu niets meer dat mij nog bindt aan mijn Callemansputte. Het enige dat nu nog een beetje nostalgische waarde heeft is de lindeboom die voor 't klein heksken stond. Ook zijn dagen zijn geteld. Zal hij de volgende lente nog nieuwe bladeren krijgen of is ook dat niet meer gegund?
|
|
|
|
===================================
19-29 juli 2009: Lanersbach: Bergvakantie in Tirol
In juli zijn we naar Lanersbach op vakantie geweest. Lanersbach is een deel van de gemeente TUX, gelegen in het Tuxertall, op het einde van het Zillertall. Een bergvakantie met veel mooi weer, de typische Tiroolse gemoedelijkheid, prachtige bergwandelingen en een uitmuntend hotel. Een fotoalbum vind je hier.
===================================
4-12 juli 2009: Lourdes: Bedevaart per fiets
Begin juli zijn we weer naar Lourdes op fietsbedevaart geweest met de landelijke beweging. Een organisatie van Boerenbond en reisbureau Omnia.
Een fotoverslag vind je hier. Een verhaaltje errond zit hier.
===================================
29 juni 2009: Callemansputte: De laatste zomer.
Het zomert volop op Callemansputte, maar voor wie? Al wat je ziet is een desolate mix van ruïnes, afbraakresten, onkruid, vandalisme en restanten van teloorgegane beschaving. De hoeves die op afbraak wachten zijn bijna geheel overwoekerd. Een laatste struik met bloemen doet nog een verwoede poging om zijn schoonheid te laten aanschouwen, maar voor wie? Voor de bestuurder van de bulldozer????
===================================
30 mei 2009: Weeral een nieuwe ervaring: Initiatie waterskiEn.
Zaterdag 30 mei had de jaarlijkse watersportdag plaats. Romy en ik zijn naar het Klein Strand te Jabbeke getrokken om er te proeven van het waterskiën. Het was inderdaad maar eens proeven, een schamele 10 minuten amper. Veel te weinig eigenlijk, maar ja, iedereen wil eens aan de beurt komen. Toch is dit voldoende om vast te stellen dat waterskiën heel tof is en eigenlijk niet moeilijk om te leren als je jezelf maar goed voelt op het water.
Romy beleeft er duidelijk pret aan.
(meer foto's hier)
===================================
22 mei 2009: De geschiedenis herhaalt zich: Terug aan 't surfen.
Men zegt wel eens: "de geschiedenis herhaalt zich". Er zal wel iets van zijn aangezien er zovelen dat zeggen. Eén ding is zeker, de seizoenen komen en gaan. Zo is vandaag voor ons terug het surfseizoen aangebroken. Na een jaartje surfen zonder Romy is ze nu terug van de partij. Het was een uitgelezen dag, misschien iets minder warm dan verwacht maar surfwijze was het voor ons doen de max.
Toch iets om even bij stil te staan. Hoevele keren is ons de aanvang van een nieuw seizoen nog gegund? Eén keer, twee keer, misschien nog vijfentwintig keer of misschien wel nooit meer? Wat zeker is, aan elke reeks komt een eind, dat is de broosheid van het leven. Hoe ouder je wordt, hoe realistischer en korter bij dat allemaal lijkt, alhoewel, jeugd is geen garantie.
Ondertussen laten we het niet aan ons hart komen en surfen we er nog een seizoentje aardig op los.
Hier enkele foto's
===================================
18 apr 2009: Een heel bijzondere dag: Romy trouwt.
Nadat ze een dik jaar samen hun eigen weg gingen hebben Romy en Bert besloten hun samenzijn te bezegelen door het huwelijk. Een overzicht van deze mooie dag vind je hier onder de vorm van een fotoreportage
Zus Evy maakte dit kiekje
===================================
15 april 2009: Fietstocht naar Antwerpen: Zomerse lentedag
Een lentedag zonder weerga met een zon die een deugddoende warmte verspreidt zonder te overdrijven. Met enkele vrienden zijn we op de grote markt van Antwerpen naar de start gaan kijken van de Scheldeprijs Schoten. Jawel, er waren wielrenners maar we hadden meer plezier aan het fietsen, het lenteweer, het samenzijn en voor de meesten de nieuwigheden van het parcours. Een pintje gedronken in een idyllische omgeving, ongekende wegen verkend, ja zelfs een zeilboot, een driemaster nog wel, bezocht, veel gebabbeld onderweg. Kortom, niet zomaar een fietsuitstap maar een die een indruk nalaat.
Op bezoek op het schoolschip de poolse Dar Mlodziezy
===================================
30 maart 2009: Callemansputte: Opgeschept
Hier was ooit ons tehuis.
't Is opgeschept.
===================================
21 mrt 2009: Paragliding: Sensationeel en rustgevend tegelijk.
Vandaag ben ik als duozitter meegeweest met een paraglider. Je weet wel, zo'n parachute met een "karretje" onder.
Echt een belevenis, veel spectaculairder dan een luchtballon, sportvliegtuig of helicopter. Een gevoel van hulpeloosheid bij het opstijgen, volledig overgeleverd aan de nukken van de piloot, zoals je in een rootsbaan dat gevoel hebt wanneer je, in de voorste stoel gezeten, omhoog getrokken wordt en alle controle over wat gebeuren gaat verloren hebt.
Eenmaal in de lucht een zalig rustgevend gevoel en een zoektocht naar bekende plaatsen op de grond. Kortom, een aanrader.
Een uitgebreider fotoverslag vind je hier
===================================
6 maart 2009: Callemansputte: Dat was het dan, de beul heeft zijn werk gedaan
Vandaag is de kraan gekomen en heeft in een wip ons huis met de grond gelijk gemaakt. De plaats waar Evy en Romy hun thuis hadden, opgroeiden, stoeiden, hun jeugd doorbrachten en volwassen werden is nu niet meer dan een hoopje puin.
Op zoek naar nog een laatste kleinigheidje met enige nostalgische waarde vond ik enkel nog een paar krokusjes die met de moed der wanhoop nog een allerlaatste maal bloeien om de lente aan te kondigen. Het zal niet meer voor op Callemansputte zijn.
===================================
1 maart 2009: Wielrennen: Nog maar eens gestart
Iets vroeger dan andere jaren ben ik weer aan de compitite begonnen. Ik heb nog steeds zin om nu en dan eens te koersen maar mijn strijd tegen de leeftijd heb ik moeten opgeven. Ik ben een categorie moeten zakken, van E+ naar F1.
De eerste wedstrijd was, alle omstandigheden in acht genomen, al bij al niet slecht maar het kan beslist beter. We zien wel verder.
Foto: Monique van Poecke
===================================
Februari 2009: Callemansputte: De slachting gaat door
d
Foute troep
Ook de artistieke zijgevel van Miel zal roemloos ten onder gaan
===================================
24 jan 2009: Wij herinneren ons: Kurt Van Hyfte
Afgelopen herfst werd Kurt 43 jaar . Op zaterdag 24 januari kwam Kurt bij een smartelijk ongeval om het leven. Waarom?? In godsnaam waarom en waarom hij???? Dat vragen de zijnen en wij ons steeds weer af. Zo vaak kan men zich dit afvragen maar het baat niet.
Kurt fietste vaak met ons mee en bij ons voorjaarsfietstochten naar de Vlaamse wielerklassiekers was hij een vaste waarde. Straks trekken we er weer op uit zonder Kurt. Het zal nooit meer zijn als weleer, we zullen Kurt missen.
Kurt, bedankt voor je glimlach.
===================================
Een nieuw jaar, nieuwe hoop, nieuwe wensen, nieuwe verwachtingen... Allemaal onbelangrijk. Op beken, plassen, poelen en kreken ligt een dikke laag ijs, bron van uren zeldzaam vertier voor jong en minder jong, ja zelfs eens een oude kennis tegenkomen.
Romy en Evy op glad ijs.
(een fotoreeks vind je hier)
===================================
29 dec 2008: Callemansputte: Een jaar later
Het is nu precies één jaar geleden dat we onze thuis te Callemansputte verlieten en naar het Engelenhof kwamen wonen. Het is een zeer moeilijk jaar geweest voor mij maar er is beterschap op komst. Na het huwelijk van Evy is alles een beetje tot rust gekomen en met deze luwte kwam langzaam ook de berusting. Alles went blijkbaar maar onderhuids blijft de heimwee knagen.
===================================
28 oct 2008: Callemansputte: Totale ravage
De slooprage woedt nu in alle hevigheid. De huizen van Maurice, van Claire, van "Puipe" en van Albert en Cécile zijn met de grond gelijk gemaakt. Het onze staat er nog, wellicht niet voor lang meer. Ik was getuige van de afbraak vandaag. Hieronder 2 foto's.
Albert en Cécile hun huis stort in elkaar. Het onze wacht hetzelfde lot, Antoinette staat er maar beteuterd bij.
=======================================
13 sept 2008: Een grote dag: Evy trouwt
Net als mijn huis brokkelt ook mijn gezin verder af. Na Romy verlaat ook Evy het nest. Zij trouwt met Pascal, de prins van haar dromen.
Hieronder een beeld van hoe ze 's morgens de trap afkwam. Een fotoreportage van deze wondermooie dag vind je hier.
=======================================
10 sept 2008: Callemansputte: Men is beginnen slopen
De slopingen zijn begonnen, een ware ravage maar toch minder aangrijpend dan gevreesd. Het is blijkbaar erger voor diegenen die er nog wonen dan voor diegenen die er gewoond hebben.
Er zijn meteen al kapers (lees "plunderaars") op de kust om "hun materiaal" op te halen, of misschien is dat alleen maar om de sloopfirma wat te ontlasten.
=======================================
10 aug 2008: Callemansputte: Wachten op de sloophamer
De voorbereidingen voor het slopen zijn blijkbaar begonnen, weldra zal alles gelijkgemaakt zijn met de grond. Ik heb toch nog enkele foto's genomen. Het staat er zielig bij, als een lam dat naar de slachtbank gevoerd wordt.
=======================================
20 juli - 1 aug 2008: Ratschings: Een vakantie in Zuid Tirol (Duitssprekend Italië)
Een bergvakantie met echt typisch bergweer. Mooie herinneringen.
=======================================
6-14 juli 2008: Lourdes: Een fietstocht vanuit Vlaanderen naar de grot
Een bedevaart per fiets, een organisatie van de Landelijke Beweging: vanuit Vlaanderen naar Lourdes, aan de voet van de Pyreneeën.
Een verslag zit hier, een fotoreportage vind je hier .
=======================================
5 juli 2008: In herinnering: Luc GoemE
Luc was een fietser, een echtgenoot, een vader zoals er zovele zijn: onopvallend maar toch uniek. Fietsen was gewoon iets wat hij graag deed, zonder meer. Hij was gezond zoals zovelen, een plotse hoofdpijn leek in eerste instantie dan ook niemand te verontrusten maar een paar dagen later bezweek hij eraan. De dokters weten niet waaraan, zijn vrouw Linda en zijn zoon Frederiek weten niet waarom juist hij, wij ook niet. Iedereen die hem kent wordt er stil van. Luc werd amper 53 jaar.
Als hij eens een glas dronk placht hij wel eens te zeggen: "het leven heeft weer zin". Dit gezegde krijgt nu wel een hele speciale betekenis
=======================================
16-20 juni 2008: Rome: Een hele speciale ervaring
Een reis (pelgrimstocht) naar de eeuwige stad. Te groot voor woorden, dan maar fotos. Je vindt ze hier.
=======================================
21 juni 2008: In herinnering: Ivan Devriendt
Op de langste dag van het jaar is Ivan Devriendt, fietser van het eerste en van het laatste uur, begraven. Amper 2 maand na Maurice van Petegem. Iedereen van onze contreien die tot het gild van de fietsers behoort, kende Ivan met zijn eigen enthousiaste visie op het fietsen. Ivan ging heen zoals hij geleefd heeft: op de fiets.
Het ga je goed Ivan.
=======================================
30 mei 2008: In herinnering: Maurice van Petegem
Dik een maand geleden overleed heel onverwacht Maurice van Petegem. Een moment dat we met onze neus op de feiten gedrukt worden: ons bestaan is broos en heel kort, vaak hechten we veel te veel belang aan onzinnige dingen. Maurice was jarenlang mijn ploegmaat in de ploegkoersen van de WAOD, ik was de aanbrenger, hij de sprinter. Jarenlang hebben we gejaagd op het belgisch kampioenschap maar we zijn nooit in ons opzet geslaagd maar, och god toch, 't is uiteindelijk maar een onbelangrijk ding.
Een foto uit die tijd ter ere en herinnering aan Maurice.
=======================================
13 mei 2008: Windsurfen: Een nieuw seizoen is gestart
Na een periode van warm weer staat er een goede wind op het gepaste moment. Naar het Veerse meer dus, aan Oranjeplaat. Er staat een warme, stevige noordoostenbries, ideaal voor die lokatie. Niettegenstaande het feit dat ik alleen was (Romy nog onvoldoende hersteld) is het een fantastische dag geweest. Het smaakt naar meer.
=======================================
21 apr 2008: Callemansputte: Het is niet meer van ons
Vandaag heb ik de sleutels van ons huis afgegeven aan de onteigenaars (het Gents havenbedrijf). Geen uitleg, ik kan het toch niet beschrijven. Het gaat wel over.
=======================================
20 apr 2008: Wielrennen: Opnieuw gestart
Na een onderbreking van 9 maand, omwille van verbouwingswerken, verhuis en wat gezondheidsproblemen, ben ik terug gestart in een wielerwedstrijd WAOD. Is dit een begin van de oude draad weer opnemen of toch ook weer niet? We zien het wel. Het moet gezegd, ik voelde me er goed bij.
=======================================
24 feb 2008: Callemansputte: Het is niet meer hetzelfde
Een kleine 2 maand later en het is nu al hetzelfde Callemansputte niet meer. Her en der is men bezig hout aan het zagen. Bomen en houtwallen worden in ijltempo gekapt . Niets abnormaals eigenlijk maar als het allemaal op hetzelfde moment gebeurt geeft dat wel een bijzonder, bijna onaangenaam kaal gevoel. Het is alsof de geborgenheid weggekapt is. Komt daar nog bovenop dat vandaag mijn brievenbus die er bijna 30 jaar stond, gestolen is. Toeval???
=======================================
29 dec 2007: Callemansputte: Het is voorbij.
Na meer dan 56 jaar ben ik van Callemansputte vertrokken, verjaagd als een hond. Ook voor mijn vrouw (na 28 jaar) is dit een stap maar toch niet zo emotioneel zwaar als voor mij. Ons gezin is ook een beetje afgebrokkeld, Evy is mee verhuisd naar het Engelenhof maar Romy heeft besloten haar eigen weg te gaan. Vanaf nu is Stoepe (Assenede) haar thuis.
=======================================
2 sept 2007:Callemansputte: Het is zo goed als voorbij.
Na jarenlange dreiging valt op het einde van 2008 definitief het doek over Callemansputte. De plaats was in de jaren '50 tot '70 (en daarvoor ook maar dat was van voor mijn tijd) een wijk van overwegend landbouwers. Gaandegeweg rukte de industrie op. Grote delen landbouwgrond vielen ten prooi aan het gipsstort van een chemisch bedrijf (destijds Kuhlmann) dat aan veel mensen in de streek werk verschafte. De landbouw werd steeds meer verdrongen en einde 2008 wordt alles opgeruimd ten behoeve van de industrie.
Op 2 september 2007 hebben een groep van "autochtonen" een BBQ georganiseerd om dit feit te "Vieren" (??).
Wil je enkele sfeerbeelden daarvan zien, klik dan hier.